فیوژن فیبر نوری
درباره فیوژن فیبر نوری چه میدانید؟

درباره فیوژن فیبر نوری چه میدانید؟

تولید کنندگان کابل های فیبر نوری، این کابل ها را در اندازه های مشخص و محدودی تولید می کنند به همین علت در زمان نیاز به طول بیشتر، مجبور به اتصال چند کابل فیبر نوری به هم تا رسیدن به طول مورد نظر می باشیم. که این اتصال بیشتر در ورودی ساختمان، محفظه های کابل کشی، کوپلر و هر نقطه واسطه بین فرستنده و گیرنده صورت میگیرد. همچنین در زمان قطع شدن قسمتی از کابل به دلایل مختلف نظیر حفاری نیاز به اتصال محل قطع شدگی کابل می باشد.اتصال دو کابل فیبر نوری نیازمند تنظیم دقیق جهت جفت شدن هسته کابل ها یا نقاط درون کابل فیبر نوری single- mode می باشد به طوری که تقریبا تمام نور از یک کابل فیبر نوری، به کابل متصل شده به آن وارد شود. اتصال فیبر نوری به دو صورت انجام می شود : روش مکانیکی و فیوژن فیبر نوری

فیوژن چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

فیوژن فناوری جدیدی است که به منظور ایجاد اتصال بین دو کابل نوری استفاده می شود که به آن جوش فیبر نوری هم می گویند ، در این روش از گرما برای اتصال فیبرهای نوری به یکدیگر استفاده می شود. جوش دادن دو فیبر نوری توسط دستگاهی به نام فیوژن انجام می شود.
این دستگاه باایجاد حرارت باعث گرم شدن یا همان ذوب شدن تارهای فیبر نوری در نقطه جوش می شود که باعث جوش دادن ان دو به یکدیگر می شود. در اکثر کاربردها بهترین روش اتصال فیبر نوری ازنظر کیفیت و هزینه ، فیوژن فیبرنوری است.فیوژن فیبرنوری در واقع با هدف کم کردن پراکندگی و بازتاب نور در طول کابل فیبر نوری انجام می شود. برای این کار معمولا از گرمای قوس الکتریکی استفاده می شود اما در روش های قدیمی تر دیگراز حرارت شعله گازی یا حرارت ناشی از عبور جریان الکتریکی از فیلمان تنگستنی نیز ممکن است استفاده شود. امروزه کابل های فیبر نوری جزو جدیدترین فناوری ها به حساب می اید و این کابل ها ساختاری چند لایه دارند که برای ایجاد جوش بین ان ها این کابل ها باید با دقت و به طرز صحیحی برش خورده باشند و کاملا تمیز شده باشند. بعد از اعمال جوش باید مراقبت هایی نیز از انها انجام شود مثل اینکه در نقطه جوش دچار خمیدگی های بیش از حد نشوند چرا که ممکن است کابل به طور موقت یا حتی دایمی دچار قطعی شود.

مقایسه اتصال فیوژن و اتصال مکانیکی

در روزهای اولیه تولید فیبر نوری اجرای فیوژن فیبر نوری دشوار و نیازمند تمرین فراوان بوده است. امروزه اگرچه دقت و مراقبت در زمان اجرای اتصال فیوژن لازم می باشد اما روند کار مشخص و به صورت خودکار می باشد. اتصال مکانیکی و فیوژن دو دسته ی گسترده از تکنیکهای مورد استفاده برای اتصال فیبر های نوری می باشند .

اتصال مکانیکی به عنوان یکی از انواع اتصال فیبر نوری، از مواد و وسایل مکانیکی جهت همترازی و اتصال فیبر ها استفاده می کند.

اتصال فیوژن شامل فرایند استفاده از حرارت موضعی جهت ذوب کردن یا ترکیب کردن انتهای دو فیبر می باشد .

هر کدام از تکنیک های اتصال به دنبال بهینه سازی عملکرد و کاهش اتلاف اتصال می باشند. اتصال مکانیکی اتلاف وارده بیشتر، قابلیت اطمینان پایین و اتلاف برگشتی بیشتری از اتصال فیوژن دارد .

در زمان انتخاب یک روش اتصال فیبر نوری، چیزی که خیلی راجع به آن صحبت می شود، مقایسه جنبه اقتصادی آنها می باشد .

به طور کلی اتصال مکانیکی معمولا نیاز به سرمایه گذاری اندکی دارد. بهتر است توجه شود که با اتصال مکانیکی شما نیاز به مدیریت و مقابله با هزینه های هر اتصال دارید .

با اتصال فیوژن هزینه هر اتصال کمتر می باشد اما به هزینه اولیه بیشتری نیاز می باشد که این سرمایه گذاری اولیه با توجه به امکانات و دقت دستگاه جوش که قصد استفاده از آن را دارید متغیر می باشد .

با اتصال فیوژن اتصال دقیق تر و بهتر می شود در عوض در صورت انتخاب این روش مجبور به پرداخت سرمایه گذاری اولیه خواهید بود که البته به دلیل برتری ها و کیفیت بهتر اتصال فیوژن پرداخت این هزینه به صرفه می باشد .

با توجه به این واقعیت که نقاط ناشی از اتصال فیوژن تقریبا بدون شکاف هستند، اتصال فیوژن تمایل به تولید انعکاس برگشتی کمتر همچنین کاهش اتلاف نور دارد .

نکته دیگری که باید به آن توجه شود این است که اتصال فیوژن معمولا برای اتصال فیبر Single mode استفاده می شود در حالی که اتصال مکانیکی برای هر دو اتصال فیبر Single mode و Multi mode استفاده می شود. ( البته امروزه دستگاه های فیوژنی وجود دارند که قادر به اتصال فیبر های Multi mode هم می باشند . )توجه داشته باشید برای بهینه سازی عملکرد سیگنال های ویدئویی معمولا به حداقل انعکاس نیاز می باشد. که اتصال فیوژن توانسته به عنوان اولین انتخاب در بسیاری از موارد باقی بماند .

مراحل انجام فیوژن :

اگربخواهیم مراحل انجام فیوژن را به ترتیب مشخص کنیم ، لیست زیر را خواهیم داشت :

  1. عملیات استریپ:برداشتن محافظ پلیمری کابل فیبر نوری برای رسیدن به بافت رشته فیبر نوری عملیات استریپ نام دارد. باتوجه به حساس بودن رشته ای فیبر نوری ، انجام این عملیات دقت بالایی نیاز دارد و برنامه ریزی های مختلف قبل از انجام فیوژن برای کابل های مختلف فیبرنوری باید انجام شود.
  2. پاک سازی فیبر نوری :پس از انجام مرحله استریپ ، فیبر های نوری باید بااستفاده از الکل و دستمال های مخصوص این کار تمیز شوند تاالودگی های روی ان ها ازبین برود. اهمیت این کار در افزایش دقت عملیات جوش و کاهش افت دیتا در نقطه جوش است.
  3. برش فیبر نوری :به عملیات برش فیبر نوری گفته میشود این کار توسط کاترهای مخصوص برای اماده کردن سطح مقطع فیبر جهت عملیات فیوژن انجام میشود. این مرحله نیز همانند مرحله بالا بسیار اهمیت دارد و کوچکترین اشتباه در این دو مرحله گاها باعث تکرار چندین باره عملیات فیوژن خواهد شد. اگر برش به سطح مقطع درستی نیانجامد میزان افت سیگنال بالا خواهد رفت .
  4. فیوژن اسپلایسینگ :این مرحله،‌ اصلی ترین و مهمترین قسمت میباشد. که شامل قراردادن رشته ها در دستگاه، انجام تنظیمات لازمه، عملیات فیوژن و قراردادن نقطه جوش در کریمپ حرارتی مخصوص میباشد. به تنظیم نحوه قرار گرفتن دوتار در یک راستا در سه محور طولی ، عرضی و ارتفاع نیزباید توجه شود

به طور کلی با انجام صحیح مراحل بالا می توان دقت کابل را کنترل کرد. زیرا افت فیوژن فیبر نوری به طور مستقیم با تنظیمات دستگاه و اپراتور بستگی دارد. البته بااستفاده از جوش های لیزری در دستگاه ها میشود که به عملیات فیوژن سرعت بخشید اما این روش هم نیاز به programing خاص خود دارد و برنامه ریزی های مختلف قبل از انجام فیوژن برای کابل های مختلف فیبرنوری باید انجام شود.

معرفی ۳ دستگاه فیوژن فیبر نوری فوجیکورا و سومیتومو

معرفی دستگاه فیوژن ۹۰S PLUS

معرفی دستگاه فیوژن سومیتومو T57

معرفی دستگاه فیوژن فوجیکورا ۷۰S

دستگاه فیوژن سومیتومو

دستگاه فیوژن فوجیکورا

Fiber Optic Fusion Splicers and How They Work