پروتکل های اینترنت و شبک
منظور از پروتکل های اینترنت و شبکه چیست ؟

منظور از پروتکلهای اینترنت و شبکه چیست ؟

پروتکلها (Protocols)

پروتکل ها مجموعه ای از قوانین هستند که ماشین ها برای انجام و تکمیل کردن وظایف شان آنها را دنبال می کنند. بدون حضور مجموعه ای از پروتکل ها که همه ماشین های متصل به اینترنت ملزم به رعایت آنها باشند، برقراری ارتباط بین دستگاه ها اتفاق نخواهد افتاد. انواع مختلف ماشین قادر به فهمیدن و شناخت یکدیگر نیستند و حتی امکان ارسال اطلاعات به شیوه معنی دار برای یکدیگر را هم نخواهند داشت. پروتکل ها هم شیوه عمل و هم زبان مشترک را برای ماشین ها فراهم می آورند تا آنها قادر به تبادل اطلاعات باشند.

خب، حالا بگذارید نگاهی دقیق تر به پروتکل ها داشته باشیم و ببینیم که اطلاعات چگونه درون اینترنت به مسافرت می پردازند.

ماهیت پروتکل ها

شما تا به حال احتمالا نام پروتکل های زیادی در اینترنت به گوش تان خورده است. برای مثال پروتکل انتقال ابرمتن یا HyperText Transfer Protocol چیزی است که ما برای دیدن وب سایت ها درون مرورگر استفاده می کنیم. این همان HTTP است که در برابر همه آدرس های اینترنتی دیده می شود. اگر شما تا به حال از سرور FTP استفاده کرده باشید، پس با پروتکل انتقال فایل هم ملاقات داشته اید. پروتکل هایی مانند این و ده ها پروتکل دیگر یک بستر نرم افزاری را برای تمام ابزارهایی که باید به عنوان بخشی از اینترنت به فعالیت بپردازند، فراهم می آورند.

دو پروتکل بسیار مهم در بسترسازی اینترنت عبارتند از پروتکل کنترل انتقال (Transmission Control Protocol یا TCP) و پروتکل اینترنت (Internet Protocol یا IP). ما اغلب هنگام صحبت، آنها را با هم ادغام می کنیم و در اغلب بحث های مربوط به اینترنت شما شاهد پروتکل های TCP/IP هستید.

این پروتکل ها چه کاری انجام می دهند؟

در یک توضیح به شکل کاملا ساده، این پروتکل ها قوانینی برای چگونگی عبور اطلاعات درون اینترنت وضع می کنند. بدون این قوانین، شما برای دستیابی به اطلاعاتی که درون یک کامپیوتر دیگر نگهداری می شود، لازم است که به صورت مستقیم با آن در ارتباط باشید و به آن متصل شوید. همچنین هر دو کامپیوتر شما و سیستم هدف باید از زبان یکسانی برای صحبت استفاده کنند تا مکالمه و درخواست یکدیگر را فهمیده و پاسخ دهند.

احتمالا عبارت آدرس های IP به گوش تان خورده باشد. این آدرس ها دنباله رو پروتکل اینترنت یا IP هستند. هر ابزاری که به اینترنت وصل می شود، دارای یک آدرس IP است. اینگونه است که یک ماشین می تواند درون این شبکه عظیم و فشرده، ماشین دیگر را پیدا کند. همانطور که انسان ها اسم دارند کامپیوترها هم برای شناختن یکدیگر از IP استفاده می کنند.

وقتی که می خواید پیامی را ارسال کنید یا اطلاعاتی را از کامپیوتر دیگری دریافت کنید، پروتکل های TCP/IP هستند که این نقل و انتقال را ممکن می سازند. درخواست شما از شبکه تان بیرون رفته و از طریق کامپیوترهای شرکت خدمات دهنده اینترنت تان به سرورهای نام دامنه (Domain Name Servers یا DNS) ارسال می شود تا راه مناسبش را به سرور هدف بیابد. DNS درخواست را در مسیر صحیح خود هدایت می کند. وقتی که سرور هدف درخواست شما را دریافت کرد، می تواند پاسخ را به کامپیوترتان باز پس بفرستد. اطلاعات ممکن است هنگام برگشت، مسیر کاملا متفاوتی را برای رسیدن به کامپیوتر شما طی کنند. این رویکرد و دیدگاه قابل انعطاف برای انتقال اطلاعات، بخشی از آن چیزی است که اینترنت را به چنین ابزار قدرتمندی بدل کرده است.